به گزارش اصفهان زیبا؛ چندین سال است که کلاسهای نقاشی در اصفهان با استقبال پرشوری مواجه نمیشود. شاید بتوان گفت اولویت اصلی خانوادهها در این دوره، بیشتر کلاسهای آموزش زبان، ورزش و موسیقی بوده است؛ در این میان اما برخی از نوجوانان استعدادهای نابی را درزمینه نقاشی از خود نشان دادهاند و اگر خوششانس باشند، در همان سنین به یک آموزشگاه حرفهای راه پیدا میکنند.
در حال حاضر کلاسهای آموزش نقاشی در مراکز دولتی و خصوصی متعددی برگزار میشوند که یکی از آنها مجموعه هنریآموزشی سوره است. شیماسادات حسینیان، یکی از استادان فعال درزمینه نقاشی است که در مجموعه آموزشی سوره و همچنین آموزشگاه شمیسا به تدریس میپردازد.
برای بررسی بیشتر موضوع آموزش در حوزه نقاشی، «اصفهانزیبا» مصاحبهای را با این استاد تدارک دیده است.
بهترین سن برای شروع یادگیری در این حرفه را چه زمانی میدانید؟
درکل، میتوان گفت بهترین زمان برای شروع یادگیری حرفهای نقاشی، زمانی است که خود هنرجو به آموختن تمایل واقعی نشان میدهد. من هنرجویی دارم که متولد 1318 است و عاشقانه نقاشی میکند. یکی دیگر از هنرجویان من نیز تنها دوازده سال دارد و با علاقه بسیار زیاد به این هنر میپردازد.
برای کودکان بهترین زمان یادگیری، زمانی است که خودشان میخواهند نقاشیکشیدن را در کلاس شروع کنند؛ نه زمانی که خانوادهها دوست دارند آنها را به آموزشگاهها ببرند.
هنر نقاشی تا چه اندازه وابسته به داشتن استعداد است؟
داشتن استعداد خیلی مهم است؛ اما درکل، استعداد، علاقه و تلاش افراد میتواند مثلث پیشرفت آنها در هر شاخه از هنر باشد. استعداد به این دلیل اهمیت دارد که ممکن است کسی با پشتکار بالا در این زمینه تلاش کند، اما چون استعداد و خلاقیت اولیه را ندارد، به جایگاه هنری خوبی نرسد.
همیشه معتقدم که یک مربی میتواند در ایجاد علاقه درون افراد نقش داشته باشد. من هم در فضای حقیقی و هم در فضای مجازی با هنرجویان خود ارتباط خوبی دارم و سالانه دیدارهای گروهی صمیمانهای را با شاگردانم ترتیب میدهم که این در ایجاد شوق درونی آنها مؤثر است.
استعدادهای این رشته از چه راههایی شناسایی میشوند؟
من معتقدم مدارس بیشترین سهم را در کشف استعدادهای هنری دارند. اگر از همان مقطع دبستان معلمهای هنر حاضر در مدارس حرفهای باشند، بهخوبی میتوانند استعدادهای موجود را کشف کنند و آنها را در مسیر رشد قرار دهند.
متأسفانه فکر میکنم در حال حاضر برای تدریس «هنر» در مدارس دولتی که بخش زیادی از دانشآموزان در آنجا حضور دارند، از افراد متخصص استفاده نمیشود؛ درصورتیکه اگر به این بخش در مدارس توجه شود، میتوان تعداد زیادی از استعدادهای ناب نقاشی را کشف کرد.
بعد از کشف استعداد نیز نکتهای که مهم است، قرارگیری هنرجویان در مسیر درست پیشرفت است.
در حال حاضر هنرجویان نقاشی در اصفهان را از نظر کمی و کیفی چگونه ارزیابی میکنید؟
اصفهان یکی از مهمترین مراکز هنر نقاشی در کشور است. در حال حاضر اصفهان صاحب بهترین آبرنگکارها، طراحها و نقاشهاست. مواد اولیه موجود در اصفهان برای نقاشها، نسبت به استانهای دیگر خیلی مهیاتر است.
این پدیده به استادان و هنرجویان نقاشی کمک میکند تا بهتر بتوانند استعدادها و هنر خودشان را به نمایش بگذارند. خوشبختانه هنرمندان اصفهانی درزمینه نقاشی میتوانند حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشند و در بیشتر رقابتها نیز حضور فعال دارند.
از چالشهایی که بر سر راه آموزش این هنر قرار دارد، بگویید.
یکی از چالشها برای هنرمندی که میخواهد نقاشی را دنبال کند، استقبالنکردن مردم جامعه از آثار هنری است؛ درواقع ممکن است جامعه ما هنر را موضوعی حاشیهای دانسته و از آن در متن زندگی خود استفاده نکند.
همین پدیده باعث میشود وقتی کسی میخواهد وارد دانشگاه شود و رشته نقاشی را انتخاب کند، از سوی خانواده با واکنش منفی مواجه شود.
ازطرفی، این چالش برای رفتن فرزندان به آموزشگاهها نیز وجود دارد؛ چراکه خانوادهها معتقدند فرزندشان کلاسهای آموزشی مهمتری دارد که این موضوع میتواند فعالیت و رشد استعداد هنری آنها را متوقف کند. اینکه هنر اولویت چندانی نداشته باشد، چالش مهمی در جامعه ماست.
افزایش و تقویت آموزشگاههای خصوصی یا تمرکزگرایی در نهادهای کلان دولتی؛ کدامیک هنر نقاشی را در اصفهان تقویت میکند؟
من فکر میکنم هر دو بخش خصوصی و دولتی برای رشد و تعالی نقاشی ما نیاز هستند. نکته مهمی که دراینباره وجود دارد این است که مراکز دولتی برخی ظرفیتها و تواناییهای موجود در آموزشگاههای خصوصی را ندارند و از سوی دیگر، مراکز خصوصی هرگز قدرت و نفوذ مناسبی را که در بخش دولتی وجود دارد، ندارند.
من معتقدم این دو بخش درنهایت دارای هدف مشترکی هستند و چه بهتر که هر دو تقویت شوند و گروهی قدرتمند برای رشد نقاشی استان اصفهان ایجاد شود. این تنها راه موجود برای تعالی هنر نقاشی و مهیاشدن مسیر کشف و پرورش استعدادهای این رشته است.