به گزارش اصفهان زیبا؛ کاهش هزینه تمامشده محصول بهویژه در حوزه حملونقل و تحویل سنگ بهصورت سالم همواره ازجمله عوامل منفی در رقابت واحدهای سنگبری اصفهانی بوده است. این عامل زمانی اهمیت پیدا میکند که رقبای خارجی در ارسال سنگ به مشتریان سنگ اصفهان توانستهاند سنگ تولیدشده را از فاصله دورتر با قیمت کمتر و کیفیت مناسب تحویل بدهند. چنین شرایطی در کنار ضعفهای بازاریابی واحدهای فراوری سنگ اصفهان موجب شده است این واحدها با ظرفیتی کمتر از ظرفیت اسمی خود فعالیت داشته باشند. در همین راستا گفتوگوی حاضر با علی مختاری، رئیس هیئتامنای شهرک صنعتی رضوانشهر، صورت گرفته است.
یکی از چالشهایی که در خصوص سنگ اصفهان مطرح میشود، عدم کیفیت سنگ تحویل گرفتهشده در مقصد در کشور خارجی است.درصورتیکه رقبای خارجی سنگ اصفهان توانستهاند سنگ سفارش گرفتهشده را با کیفیتی قابلقبول تحویل مشتری بدهند، به نظر شما اصل این مشکل بیشتر متوجه واحدهای سنگبری است یا شرکتهای حمل؟ همچنین بهطورکلی هزینههای مربوط به حمل سنگ تا چه اندازه بر بازاریابی این محصول تأثیر داشته است؟
رونــد روبــهرشــد هزینه های تولید و حملونقل در کنار تحریمها ازجمله عوامل مهم کندی رشد صادرات سنگ در اصفهان است؛ هزینههای حمل معادن افزایش پیداکرده است و دولت نیز یارانهای در اختیار واحدهای تولیدی قرار نمیدهد؛ هزینههای تولید باید در رقابت با هندوستان، روسیه و چین کاهش پیدا کند؛ این در حالی است که با این روند صادرات هزینهها افزایشی شده است. کرایه حمل سنگ تا لب مرز با قیمت سنگ تولیدی واحدها یکسان است. متأسفانه این افزایش هزینهها صادرات را مقرونبهصرفه نمیکند. هرچند واحدهای سنگبری بهگونهای بارگیری را انجام میدهند که به سنگهای بارگیریشده آسیبی وارد نشود، لب مرز سنگهایی را که در کامیون جاگذاری شده، به یک کامیون دیگر منتقل میکنند و فردی که بارگیری میکند، سنگ 800 تنی را کف کامیون میگذارد و سنگهای با وزن بالاتر را روی آن قرار میدهد که در این شرایط سنگها تا به مقصد برسد، از بین میروند.
صحبت از صادرات سنگ شد. در حال حاضر برای بهبود فروش سنگ واحدهای سنگبری مستقر در شهرک صنعتی رضوانشهر چه اقداماتی میبایست صورت گیرد؟
در کنــار چـالــش حـمـل تـسـهیلـگـری نهادهایی مانند اتاق بازرگانی اصفهان که ارتباط مستقیم با کشورها دارد، برای ارتقای بازاریابی حوزه سنگ اصفهان ضرورت دارد؛ بــهعنــوانمــثــال، تاکنون تیمهای بازرگانی که به اصفهان آمدهاند، حتی یکبار هم برای بازدید به شهرک رضوانشهر نیامدهاند. با این کمکاریها مسلم است که صادرات سنگ اصفهان رونق پیدا نمیکند.
6500 واحد سنگبری در کشور کار میکنند که بدون کار کارشناسی در حال فعالیتاند. واقعیت این است که حداکثر فعالیت هزار واحد سنگبری برای کشور کافی است. ما با 30درصد ظرفیت در حال فعالیت هستیم و با وجود فعالیت این واحدها نمیتوانیم صددرصد ظرفیت کار کنیم. تاجرهای قدر، تاجران ردیف پنجم را میفرستند تا بهعنوان دلال برایشان سنگ خرید کنند. واقعیت این است که با این شرایط صادرات سنگ برای تولیدکننده سودی ندارد. هرگونه قانونی که دولت برای معادن بگذارد، مثلا حقوق دولتی را افزایش دهد، ما نمیتوانیم برای صادرات تصمیم بگیریم؛ چون هزینهها بالاست. پیشبینی ما این است که در این شرایط و با وجود این مشکلات، امسال صادرات سنگ اصفهان افت داشته باشد.