خوشنویسی اسلامی شامل شش خط اصلی است که به آنها «اقلام سته» و «خطوط اصول» نیز گفته میشود. وجه تمایز این شش خط شامل شکل حروف، کلمات و نسبت سطح حروف به یکدیگر است.
«غفور اسکندری سخندری» ازجمله شوریدگان وادی و طریق معرفت است که روح ناآرام و کمالخواه و دل بیقرارش همیشه در پی خلق آثار هنری بوده است. او که هیچگاه دست از طلب برنداشته و پیوسته در شکوفایی و طرب بوده است، گاهی نکاتی ظریف و باریکتر از مو در خط نستعلیق میبیند و آن را در نهایت اخلاص به هنرجویان و دوستداران خط پیشکش میکند، گاهی بهصورت خاص رد قلم میرزای کلهر، میرزا غلامرضا، میرحسین ترک و میرزا کاظم را میگیرد و گاهی نیز دل به زیبایی خطوط میرعماد میبازد و به عشق آن مینازد.
هنر قدسی و معنوی خوشنویسی با جنبه زیباییطلبی فطرت انسان مرتبط است و یکی از اولین جلوههای هویت فردی، خوشخطی و داشتن دستخط زیبایی است که به مخاطب نیز القا میشود. به اعتقاد بسیاری از خوشنویسان، تبدیل نگارش معمولی کلمات با شیوههای هنرمندانه به نگارشی زیبا در هنر خوشنویسی ایران یک ویژگی اکتسابی است و از دوران کودکی در وجود فرد نهادینهشده و ادامه پیدا میکند، اگرچه توجه و نظارت کافی در نوشتن درست کلمات، داشتن الگو یا سرمشق زیبا و بررسی عوامل روانشناختی و عاطفی در زیبایی یا بدخطی افراد تأثیرگذار است. اما اینکه چرا در کشوری که مهد عروس خطوط اسلامی است، عامه مردم دستخط زیبایی ندارند، پرسشی است که در این گزارش به آن پرداختهشده است.