مامان فاطی امروز صبح شلهزرد گذاشت، خودش را زیبا کرد و گفت: «وقتی قرار است مهمان بزرگ برای آدم بیاید، باید رنگ به رو بگیرد تا نکند دل مهمان با دیدنش بگیرد.» چادرش را دور قدش پیچید و در دیگ را برداشت.
بسته نان میکادوی توی کمد، مرا با خودش برد به بیستوهفتهشت سال پیش؛ وقتی که ۹ ساله بودم. زندگی وارد مرحله عجیبی شده بود و همهچیز برایم تازگی داشت.
نیمه دی تا اواخر بهمن، فصل زیبایی برای کازرون است. زمانی که در اصفهان بادهای سرد آخرین تلاشهای خود را برای ادامه مهمانی زمستان میکنند، در کازرون نسیم گرم و سرسبزی رؤیایی در انتظار مسافران خوشذوق است. شهری پر از جاذبههای باستانی و تاریخی کهن که با هجمهای از شاهکارهای گذشتگان، زیبایی را به رخ ما میکشد. مکانی که تصور آن نیز ما را در رؤیایی شیرین فرو خواهد برد. هرچند بـخش گردشگری آن و سازماندهی جشنواره کار بیشتر همراه با مدیریتی قویتر را طلب میکند، با این حال لابهلای روزمرگی و آلودگیهای هوای زمستان، مقصدی جذاب برای اصفهانیهاست که میتوانند بهعنوان مقصد سفر، خود را در آغوش گلهای نرگس بیابند.