به گزارش اصفهان زیبا؛ حمل پول نقد توسط گردشگران برای پرداخت هزینههایی که در طول سفر دارند، تجربه سفرشان از اصفهان را تحتالشعاع قرار میدهد؛ چراکه همواره امکان سرقت یا گمشدن داراییشان وجود دارد. علاوه بر این، عدم امکان استفاده از کارتهای اعتباری و به موجب آن، حمل پول نقد به میزان زیاد، مانع از این میشود که گردشگران بتوانند از اصفهان سوغات بخرند یا هزینههای بیشتری در شهرمان داشته باشند. خرجکردن با کارتهای اعتباری بهمراتب سادهتر و راحتتر از خرجکردن با پول نقد است و این مسئله پیامدهای مثبتی بر اقتصاد گردشگری اصفهان خواهد داشت.
چنین تسهیلاتی هم تعداد گردشگران ورودی و هم میزان پولی را که هر گردشگری در اصفهان خرج میکند، افزایش میدهد. با این حال، ارادهای برای تأمین زیرساختهای مالی برای گردشگران تاکنون وجود نداشته است.
رهگشایی از این مشکل مستلزم این است که سیاستگذاران اقتصادی و گردشگری کشور تمرکزشان را بر راهحلهای جایگزین ارائه تسهیلات مالی به گردشگران از طریق بانکهای داخلی معطوف کنند تا هم گردشگران برای سفر به اصفهان نگرانی نداشته باشند و هم زمینه برای رونق بیشتر کسبوکارهای مرتبط با گردشگری و در نهایت شکوفایی اقتصاد گردشگری استانمان فراهم شود. بهزعم یک فعال حوزه گردشگری، مشکلات مالی گردشگران هم تا قبل از سفر و هم پس از مسافرت به اصفهان و در طول سفرشان برقرار است. در این خصوص گفتوگویی با امین عدیلی، فعال در حوزه گردشگری صورت گرفته است که در ادامه میخوانید.
به طور کلی گرههای معاملاتی که گردشگران برای سفر به ایران دارند چه تأثیری بر گردشگری، به خصوص بر گردشگری اصفهان داشته است؟
وقتی گردشگری تصمیم میگیرد به ایران سفر کند، طبیعتا ناچار است تمامی هزینههای پیش از سفرش را مانند رزرو تور، هتل، پرواز، ترانسفر، راهنما و… را آنلاین پرداخت کند. در این شرایط هر گردشگری امکان رزرو هتل و خدمات را از طریق پرداخت آنلاین ندارد و همین مشکل باعث شده درصد زیادی از مسافرانی که تصمیم گرفتهاند به ایران سفر کنند، با توجه به اینکه امکان پرداخت آنلاین ندارند، از سفر به کشورمان منصرف شوند.
اگر هر دوطرف، یعنی گردشگر قبل از سفرش به ایران و همچنین ارائهدهنده این خدمات در داخل کشورمان، به یکدیگر اعتماد کنند و قرار بر این باشد که بعد از ورود گردشگر بهصورت نقدی پرداختها انجام شود، به هر دلیلی ممکن است تور کنسل شود و شرکتی که قرار بوده خدماتی به گردشگر ارائه کند دیگر نتواند انجاموظیفه کند؛ به همین دلیل شرکتهای ارائهدهنده خدمات در ایران بهطورحتم از گردشگران بیعانه دریافت میکنند.
در صورتی که گردشگر تمایل برای سفر به ایران داشته باشد معمولا با چه مشکلاتی مواجه میشود؟
اگر شرکت ارائهدهنده خدمات تا قبل از سفر گردشگر به ایران خواستار دریافت بیعانه باشد، گردشگر برای واریز هزینه از طریق صرافی برای شرکت ارائهدهنده خدمات، نگران است که پولش گم بشود؛ چون هیچکدام از اینها اعتبار بینالمللی ندارند. بهطور مسلم با توجه به ایرانهراسی که در کل دنیا وجود دارد، این اطمینان بهسختی برای گردشگران حاصل میشود.
پس از ورود گردشگران به ایران هم مشکلات پرداخت پول به قوت خود باقی است. وقتی گردشگر مثلا 100 دلار یا 200دلار را به پول ایران تبدیل کند، صرافی یک پاکت پول در اختیار آنها میگذارد. مسلم است که درک واحد پول ملی ما برای بسیاری از گردشگران سخت است. تفاوت بین ریال و تومان و صفرهای متعددی که ما روی پول ملی خودمان داریم، باعث میشود گردشگران گیج شوند؛ مثلا بسیاری از آنها تفاوت 10هزارتومانی با 100هزارتومانی یا 5هزارتومانی با 50هزارتومانی را متوجه نمیشوند و اشتباهاتی میکنند که در نهایت برایشان مشکلساز خواهد شد.
گردشگر وقتی میخواهد برای یک ناهار معمولی 300هزار تومان پرداخت کند باید تعداد اسکناس زیادی را بشمارد و ناخودآگاه با خودش فکر میکند که هزینه زیادی پرداخت میکند. برای پرداخت هزینه صنایعدستی یا فرش و… در اصفهان که رقم بالایی دارند، این مشکل برایشان دوچندان میشود.
به نظر شما چرا تاکنون زیرساخت مناسب برای هزینه کرد گردشگران تهیه نشده است؟
حجم گردش مالی که قرار است از سوی گردشگران وارد ایران شود هم درخصوص هزینههایی که گردشگر بابت رزرو هتل و… انجام میدهد و هم هزینههایی بابت خرید سوغات و صنایعدستی، در مقابل هزینهها و درآمدهای مملکت بسیار مبلغ ناچیزی است؛ چون اساسا بخش گردشگری ما خیلی ضعیف است؛ به خاطر همین دولت برای این مبلغ پایین گردش مالی که خودش هم منتفع نمیشود، مسلما به دنبال راهکار نیست و زیرساختهای لازم را فراهم نمیکند.
مسلما اگر سالیانه 20میلیون یا 30میلیون گردشگر وارد ایران میشدند، برای دولت بهصرفه بود که سیستمی راهاندازی کند که گردشگران بتوانند راحت هزینه کنند؛ ولی از آنجایی که تعداد ورود گردشگر به ایران کم است و اغلب این توریستها ثروتمند نیستند، برای دولت مقرونبهصرفه نیست که از دورزدن کارتهای بینالمللی بخواهد سیستمی برای راحتی نقلوانتقالات پولی راهاندازی کند. درنتیجه این گرفتاری از سوی دولتیها حل نمیشود.
برای موانعی که بیان کردید راهکاری هم میتوان پیشنهاد داد؟
تنها راهکاری که در این شرایط وجود دارد، این است که یکی از بانکها، مثلا بانک گردشگری متولی این کار بشود و برای توریستها کارت عابربانک صادر کند تا زمانی که گردشگران وارد ایران میشوند بتوانند با کارت خودشان هزینه کنند و از همه مهمتر، وقتی زمان سفرشان تمام شد، اگر مبلغی داخل این کارت ماند، بتواند دریافت کند.
برخی گردشگران با خودشان میگویند مثلا اگر 500 دلار داخل کارت گذاشتیم و تمامی این پول را هزینه نکردیم و سپس بخواهیم پولمان را از کارت برداریم، تکلیف چیست؟ بنابراین باید متولی برای رفع این مشکل هم تدبیری بیندیشد.
بانک متولی باید سیستم عادلانهای داشته باشد و به گردشگران خدمات ارائه کند تا توریستها بتوانند از این کارتهای بانکی بهراحتی استفاده کنند و اگر پولی داخل کارت ماند، بهراحتی به پول خودشان تبدیل کنند و به کشورشان ببرند. بااینحال راهاندازی چنین سیستمی هم برای دولت و هم برای بانکها مقرونبهصرفه بوده نیست. دولتیها باید به این باور برسند که گردشگری میتواند به اقتصاد کمک کند. اگر به این باور برسند خودشان میتوانند راهکار ارائه دهند و زیرساختش را فراهم کنند.