آلودگی و تعطیلی مدارس من را یاد دوران سخت کرونا میاندازد؛ وقتیکه نمیتوانستیم آزادانه نفس بکشیم و هرروز به مدرسه برویم. آخر این آلودگی برای ما بچهها و حتی بزرگترها خیلی ضرر دارد.
من یک دختر ششساله هستم که هرروز میروم پیشدبستانی؛ اما از وقتی هوا سرد و آلوده شده، مدام تعطیل میشوم و به خاطر سلامتیام نباید به مدرسه بروم و با دوستانم در حیاط بازی کنیم.
تنفس این روزها سخت است؛ مخصوصا برای بیماران قلبی و ریوی. چند روزی زایندهرود باز شد و حداقل به خاطر آن، اندکی هوای شهر بهتر شد؛ اما هیولای آلودگی قصد بهخوابرفتن ندارد.
آلودگی هوا چندروزی است که خیلی زیاد شده و باعث شده است تا برخی از روزها بهخاطر حفظ سلامتی کودکان، مدرسهها را تعطیل کنند و کلاسها بهصورت آنلاین برگزار شود.
یک سال از متنی که درباره آلودگی نوشتهام میگذرد؛ اما امسال هم دوباره مثل سال گذشته و حتی سالهای قبلتر، آلودگی هوا در اصفهان بیداد میکند و دوباره به آسمان شهر بازگشته است.
وقت آن رسیده است که دست به دامن قورباغه درختی شویم که اگر شروع به آواز خواندن کند، نشانی از باران بدهد. باید چشمانمان را ببندیم و در خیالمان صدایش را بشنویم، از قورباغه درختی خواهش میکنم آواز بخوان: «قورررررررررررررررررررر!»
امسال آلودگی هوا خیلی زودتر از سالهای قبل نفس شهر را بند آورد و بعد از انتظار برای پشتسرگذاشتن تابستان گرم، از آبان منتظر تمامشدن زمستان آلوده هستیم!
هنوز پاییز تمام نشده، اما ابر سیاه آلودگی چنان بر سر اصفهان سایه انداخته که جز دم و بازدم در هوای دودی، چیز دیگری نصیبمان نمیشود و موی سپیدکردهمان و دو سه پیراهنی که پاره کردهایم به ما میگوید که تا آخر زمستان آش همان خواهد بود و کاسه هم همان!
آلودگی شدید آن هم در نیمههای پاییز، اما بیم مازوتسوزی را دوباره به دل اصفهانی ها انداخته است؛ ترس از اینکه دوباره و به روال سال قبل، مشعلهای مازوت روشن شوند و دودشان اصفهانیها را ببلعد.
نتایج یک پژوهش بینالمللی نشان میدهد کودکانی که مدارس آنها بهمنظور جلوگیری از گسترش موجهای متعدد بیماری کرونا تعطیل شده است، پیشرفت تحصیلی مناسبی نداشتهاند و احتمال ترک تحصیلشان هم بیشتر شده است. همچنین در این مطالعه آمده است که درنتیجه چنین تغییراتی احتمالاً این کودکان پس از ورود به بازار کار برای تمام طول عمر خود درآمد پایینتری خواهند داشت.
سرفه، بدندرد، آبریزش و عطسه، همه علائمی که یکجا باهم جمع میشوند و میافتند به جان دانشآموزان تا یک جمعیت بزرگ و گسترده را آلوده کنند؛ علائمی شبیه به سرماخوردگی، اما مشکوک به اومیکرون! سویه جدید کرونا این روزها بهشدت و با سرعت در حال تاختوتاز است و این بار بست نشسته و تا دانشآموزان را هم مبتلا نکند، دستبردار نیست. نشان به این نشان هم که پژمان عقدک، سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از ابتلای 20 درصدی کودکان و نوجوانان به این سویه خبر میدهد و علیرضا ناطقیان، فوق تخصص بیماریهای عفونی کودکان و عضو هیئتعلمی دانشگاه علوم پزشکی ایران نیز به «رکنا» میگوید: «تقریبا از ده روز گذشته روند افزایش موارد سرپایی کرونا در اطفال بهوضوح در شهر تهران افزایش پیدا کرده است و به نظر میرسد موارد بستری نیز در کودکان حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد بیشتر شده است.»
بازگشایی مدارس در دوران کرونا از چالشهای بزرگ نظام آموزشی کشور بوده و حالا، نخستین روز آن در میان اماواگرهای فراوان آغاز شده است. دانشآموزان از این رویداد خشنود هستند؛ چون آموزش مجازی درک مطلب و پرورش آنها را، بهویژه در مقطع ابتدایی، تحت تأثیر قرار داده است و والدین، مسئله چگونگی رعایت پروتکلها را بزرگترین نگرانی خود عنوان کردهاند. کادر مدرسه نیز بین این دو قطب در نوسان است و مهمترین مسئله برای آن، از سویی حفظ سلامت و از سوی دیگر، انتقال مطلب به شیوه صحیح، آنهم پس از دوسال کرونایی است.