به گزارش اصفهان زیبا؛ قربانعلی طاهرفر که در کارنامه کاریاش تعدادی تلهفیلم و مجموعه تلویزیونی دارد، با اولین فیلم بلند خود که بر اساس کتاب «آپاراتچی» نوشته روحالله رشیدی با برداشتی آزاد از خاطرههای جلیل طائفی اسدی ساخته شده است، در بخش آثار نگاه نو جشنواره فجر حضور دارد.
فیلم «آپاراتچی» ماجرای جوان فیلمسازی است که بعد از اتفاقهایی که برایش رقم میخورد، قصد دارد فیلم یک شهید را بسازد؛ اما هزاران مشکل بر سر راه او سبز میشود؛ از مجوز ارشاد و مسائل مالی گرفته تا پدر پیری که تلاش دارد پسرش را از فضای سینما که به نظرش مسموم است، دور نگه دارد. حسین ترابنژاد و احسان لطیفیان نوشتن فیلمنامه «آپاراتچی» را برعهده گرفتهاند.
تورج الوند که توجه مخاطبان را در فیلم «نگهبان شب» به خود جلب کرد، این بار نیز با ایفای نقش جلیل خوش درخشید؛ همچنین الوند و فاطمه مسعودیفر در کنار هم توانستند بهخوبی نقش زوجی ساده و دوستداشتنی را باورپذیر به تصویر بکشند.
ازجمله بازیگران دیگری که در این فیلم به ایفای نقش پرداختند، میشود به بهنام تشکر، هومن برقنورد، رضا ناجی، امید روحانی و علیرضا استادی اشاره کرد که با بازی چشمگیری که از خود ارائه دادند، تماشاگر را تا انتهای فیلم با خود همراه ساختند.
ازجمله مواردی که باید به آن اشاره کرد، پرداختن به فرهنگ و زبان فولکلور آذری، شرح هجوگونه مراحل فیلمسازی برای یک جوان کمتجربه و مسائل و حوادث روز آن سالهای ایران در فیلم است.
درنهایت با اضافهشدن قسمتی از مصاحبه جلیل طائفی به انتهای فیلم، جنبه مستند داستان برای تماشاگران یادآوری میشود؛ بهعلاوه، طراحی صحنه، طراحی لباس شخصیتها و انتخاب موسیقی، بجا و متناسب با فضا و مضمون فیلم شکل گرفته است؛ اما در طول فیلم میزانسن، دکوپاژ، نورپردازی و تدوین منحصربهفردی که حرفی برای گفتن داشته باشد، دیده نمیشود و متأسفانه برخی از صحنهها بهدرستی کادربندی نشده است.
با وجود جذابیتهایی که در عین سادگی در داستان فیلم گنجانده شدهاند، فیلمنامه خام بهنظر میرسد؛ چراکه اتفاقهای پیش روی شخصیتهای فیلم کاملا پیشبینیپذیرند. شاید استفاده از عبارت شخصیت کاملا درست نباشد؛ زیرا در هیچیک از اشخاص دوستداشتنی فیلمنامه، حتی جلیل، ویژگی منحصربهفردی نمیبینیم و آدمهای دوستداشتنی فیلمنامه همگی در حد یک تیپ باقیماندهاند؛ همچنین تحول یکایک آنها تنها در قالب دیالوگ به مخاطب القا شده است که این به ضعف شکلدهی موقعیتهای دراماتیک فیلمنامه برمیگردد.
متأسفانه عمدهترین اشکال در فیلمهای این دوره از جشنواره فجر، در هر دو بخش سودای سیمرغ و نگاه نو، همچنان فیلمنامه است.
«آپاراتچی» فارغ از هر نقدی که به آن وارد است، در عین سادگی و بدون شوخیهای خارج از عرف، لحظههای خوشی را برای تماشاگران رقم زد و بر لب آنان خنده آورد. ایجاد حس خوب برای مخاطب را میتوان امتیازی بزرگ برای فیلم «آپاراتچی» دانست.