بایگانی برچسب تالاب گاوخونی
سخنی با رئیسجمهور در رابطه با عهد و پیمانش با مردمان خطه زایندهرود
منابع آب پایه زایندهرود کجا میرود؟
مسعود پزشکیان، رئیسجمهور نهم در کارزار انتخاباتی خود ضمن دیدار از زایندهرود بر احیای این رودخانه تأکید کرد؛ خواستهای که مردمان این خطه از رئیسان جمهور قبلی نیز داشتند.
مروری بر آنچه درباره فرونشست اصفهان میدانیم:
فرونشست به زبان ساده
شهر اصفهان پرریسکترین شهر کشور ازنظر فرونشست زمین است و اگر اقدام بهموقع صورت نگیرد، حتی اگر سالیان بعد 10 برابر شرایط کنونی کار کنیم، دیگر دیر خواهد بود.
چرا بهرغم تدوین طرح احیای گاوخونی، گامی برای احیای این تالاب برداشته نشد؟
احیای تالاب گاوخونی در ابهام!
خردادماه سال گذشته بود که رئیسجمهور به اصفهان سفر و در خلال سخنان خود به تدوین طرح جامع احیای زایندهرود اشاره کرد: «طرح جامع احیای زاینده رود در دست تدوین است واز طرف وزارت نیرو بهزودی در اختیار نخبگان و پس از آن به اطلاع مردم خواهد رسید.»
مرگ هزاران پرنده با خشکی تالاب
تالاب گاوخونی، سالهاست که حالوروز خوبی ندارد و در عطش بیآبی میسوزد. خشکی گاوخونی فقط زندگی انسانها را تحتالشعاع قرار نداده، بلکه در سالهای اخیر، جمعیت پرندگان مهاجر را هم نشانه رفته و باعث کاهش یا از بین رفتن تعداد زیادی از آنها شده است؛ پرندههایی که هرسال و با سرد شدن هوا مسیری طولانی را طی میکنند تا برای یک وقفه کوتاهمدت به تالاب گاوخونی برسند. ایمان ابراهیمی، فعال محیطزیست و پرندهنگر، در گفتوگو با «اصفهانزیبا» از آخرین وضعیت پرندگان و آبزیان تالاب گاوخونی میگوید.
گمگشته در غبار!
شاید تصورش هم غیرممکن و دور از ذهن بود؛ اما پنجاه سال بعد از تصویب کنوانسیون رامسر که پیمانی بود، برای حفاظت از تالابها و حیوانات و گیاهان وابسته به آنها، گاوخونی، عروس تالابهای ایران، خشکشده و غبار فراموشی بر رخسار آن نشسته است؛ تالابی که بارها وعدهووعیدهای مختلفی در رابطه با احیای آن در رسانهها منتشر شد و تیترهای ریزودرشتی را به خود اختصاص داد؛ مثلا «تالاب گاوخونی تا پنج سال آینده احیا میشود»؛
از رامسر تا مونترو خطر بیخ گوش تالاب گاوخونی
خبرگزاری مهر ۲۱ آذر به نقل از مشاور مدیریت زیستبومهای تالابی ایران بیان کرد با توجه به آنکه تالاب گاوخونی از معیارهای کنوانسیون تالاب رامسر فاصله گرفته، زیرمجموعه کنوانسیون «مونترو» که ازجمله تالابهای در معرض خطر است، قرار گرفته است. این تالابها کارکرد خود را از دست دادهاند؛ این در حالی است که لزوم توجه ویژه به زیستبوم تالاب گاوخونی و مجاورتهای آن از یک طرف و آلودگیهای زیستمحیطی و خطرهای اکوسیستمی از طرف دیگر بسیار قابل توجه است.
مرگ هزاران زیستمند بر اثر باز و بسته شدن آب
نزدیک به دو دهه است که حال تالاب گاوخونی خوب نیست و رو به اغماست؛ تالابی با وسعت: 47000 هکتار در130 کیلومتری شرق اصفهان و انتهای رودخانه زایندهرود که از سرشاخههای تا تالاب 410 کیلومتر طول دارد. پیامدهای خشکی تالاب گاوخونی مدتهاست که گریبان اصفهانیها بهویژه اهالی شرق اصفهان را گرفته است و باعث کوچ بیشماری از ورزنه ای ها که در همسایگی این تالاب زندگی میکنند، شده. این زیستبوم قدمت 10 میلیون ساله دارد و در سال 1354 در فهرست تالابهای دارای اهمیت جهانی کنوانسیون رامسر ثبتشده است. آنطور که آمارها نشان میدهند بهطور میانگین سالیانه 20 هزار پرنده آبزی و کنار آبزی از 137 گونه مختلف به تالاب واردشده و در سال 1371 پذیرای 940 میلیون مترمکعب آب و در سال 1373 بیش از 150000 پرنده در این منطقه شناساییشده است.
تالاب گاوخونی
تالاب گاوخونی نام تالابی است در فلات مرکزی ایران که بخش بزرگی از آن در استان اصفهان و مابقی در استان یزد قرار دارد که زایندهرود به آنجا میریزد. این تالاب در ٣۰ کیلومتری شهرستان ورزنه و در مجاورت تپههای شنی واقع شدهاست. این باتلاق همچنین پناهگاهی برای پرندههای مهاجر است که با همه این […]
با خشکی گاوخونی، منتظر بدتر از کرونا باشید
وبینار همایش «روز جهانی تالابها» همزمان با پنجاهمین سالگرد کنوانسیون رامسر با عنوان «همپیمانان با تالاب گاوخونی» روز گذشته در اداره کل حفاظت محیطزیست استان اصفهان برگزار شد. عباس مقتدایی، نایب رئیس اول کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس که در این همایش به صورت برخط (آنلاین) حاضر بود، اظهار کرد: در روزجهانی تالابها و درحالی که آمدهایم تا این روز را گرامی بداریم، باید بپذیریم که بار سنگینی برعهده داریم و ضرورتا باید با جدیت بیشتری کارها را دنبال کنیم. او با بیان اینکه تالاب گاوخونی نه تنها در سطح ملی بلکه بین المللی ارزش ویژهای دارد، خاطرنشان کرد: این تالاب به عنوان ارزش زیست محیطی نیاز به رسیدگی بیشتری دارد.
آب از سر گاوخونی گذشته است!
پنجاه سال پیش، در دوم فوریه 1971 برابر با 13 بهمن 1349 خورشیدی، معاهدهای جهانی برای حفاظت از تالابها، حیوانات و گیاهان وابسته به آنها (به ویژه پرندگان آبزی) در شهر رامسر به تصویب رسید که به «کنوانسیون رامسر» مشهور شد و در سال ۱۹۷۵ جنبه قانونی یافت. ویکی پدیا نوشته است «این معاهده در ابتدا امضای 18 کشور را بر کاغذ داشت، اما هم اکنون ۲۴۱۲ مکان با بیش از ۲۵۴ هزار هکتار وسعت ۱۷۱ کشور جهان را پوشش میدهد.»
آرشیو کامل روزنامه
