یکی از دردهای مشترک ما زنان که از همان کودکی آن را با خود تا بزرگسالی آوردهایم، هیئت است. یا بهتر است بگویم کیفیت حضور در هیئت.
مراسم عزاداری در ایران یکی از اصلیترین مؤلفههای فرهنگ دینی است که بهطور معمول در ایام عزاداری اباعبدالله، زندگی هر فرد ایرانی را با خود همراه میکند.
جایگاه بیبدیل مجالس روضه و عزاداری در زنده نگهداشتن یاد و خاطره قیام خونین کربلا و سید الشهدا (ع) بر هیچکس پوشیده نیست.
مراکز فرهنگی از ابزارهای مهم و تأثیرگذار در حوزه فرهنگ به شمار میروند. این مراکز با هدف ارائه خدمات فرهنگی ایجاد شدهاند و بسته به سیاستگذاریها و اهدافی که برای آنها مشخص کردهاند به ارائه خدمات میپردازند.
نزدیک ظهر بود. محمدحسین پیراهن و شلوار مشکیاش را گذاشته بود روی زمین. موهای مشکیاش زیر نور پنجره پررنگتر به چشم میآمد. نگاهش برق انداخته بود.
از ابتدای دهه محرم امسال سعی کردم در چند شماره چالشها و مسائلی که یک مادر برای حضور در هیئات و مجالس روضه اباعبدالله با آنها روبهرو میشود با زبان روایت مطرح کنم. آنچه در روایتها ذکر شد، تجربه منِ مادر بود و در این گزارش نیز جمعبندی مباحث قبلی بیان میشود.
حوالی ساعت 9و10 صبح بود که دست در دست بابا به میدان میرفتیم. دوست میداشتم آن جلوجلو باشم. نزدیکترین جا به جایگاه تا بلکه میان این همه جمعیت من هم بتوانم ببینم.
حالا دهه اول محرم از نیمه گذشته و باز به رسم هر سال، دلهای پیر و جوان، دلداده عشق و ارادت به اباعبدالله (ع) است.
تا رسیدیم کنج دیوار، کنار پردهها جا گرفتیم. مسجد شلوغ نبود.
در ایام محرم، با توجه به افزایش رفتوآمد نیاز به آگاهی از توصیههای ترافیکی است که به آنها سرهنگ علیاصغر زارع، رئیس پلیس راهنماییورانندگی استان اصفهان اشاره میکند:
چند شبی از محرم میگذرد، چند شبی که هر شبش بهگونهای گذشته است، شبهایی که هرطور شده خودم را به روضه رساندهام.
مدرسه بهعنوان محل اصلی آموزشو پرورش، نقش بسیار مهمی در تربیت و پرورش دانشآموزان دارد.