به گزارش اصفهان زیبا؛ تنها یک ماه دیگر به جشن تولد و فوت‌کردن شمع‌های 29 سالگی‌اش باقی مانده بود و بارها از آرزوها و برنامه‌هایش برای آینده با دوستانش سخن گفته بود؛ مثلا اینکه دوست دارد، ازدواج کند و بچه بیاورد یا اینکه یک کار خوب و دائم برای خودش دست و پا کند؛ آرزوهایی که اما خیلی زود نقش بر «آب» شد و حسرت دستیابی به آن‌ها بر دل نسیبه ماند!
حالا، اما یک سال از مرگ ناگهانی نسیبه گذشته و دوستانش هنوز نتوانسته‌اند با این موضوع کنار بیایند. لحظه جان‌دادن نسیبه در میان آب‌های مواج رودخانه، گوشه ذهنشان باقی مانده و با هیچ پاک‌کنی پاک نمی‌شود.
زهرا دوست نسیبه از آن بعد از ظهری می‌گوید که دور هم جمع شده و برای گرفتن عکس‌های یادگاری کنار رودخانه رفته بودند: «یک ساعتی بود که کنار رودخانه نشسته بودیم و با هم گپ می‌زدیم. صدای خنده‌مان فضا را پر کرده بود. نسیبه گفت می‌خواهد کنار تنه درختی که لب آب است از خودش سلفی بگیرد. او از ما دور شد ولی ما با چشمانمان او را دنبال می‌کردیم.»
و ناگهان مرگ!
آن روز همه چیز خوب و طبق برنامه پیش می‌رفت تا اینکه نسیبه چند سلفی از خودش گرفت. وقتی می‌خواست از کنار تنه درخت عبور کند و بالا بیاید، پایش به شاخه‌ای گیر کرد و افتاد داخل آب.
برای زهرا و دوستانش باورکردنی نبود. صدای نسیبه از دور به گوش آن‌ها می‌خورد و با تمام وجود تقلا می‌کرد تا بتواند خودش را نجات دهد. سرعت آب، اما خیلی تندتر از این‌ها بود که بتوان از آن رهایی یافت: «دنبال جریان آب می‌دویدیم و فریاد می‌زدیم. هر چه بیشتر می‌دویدیم، کمتر به نسیبه می‌رسیدیم. طولی نکشید که جریان آب نسیبه را با خود برد؛ به همین سادگی!»
جسد بی‌جان نسیبه چند روز بعد در حاشیه رودخانه در یکی از روستاهای اطراف شهرستانی که آن روز برای گذران وقت به آنجا رفته بود، پیدا شد؛ مرگی ناگهانی که باورش برای همه سخت و غیرقابل باور بود و داغ او همچنان بر سینه مادر و پدرش باقی مانده است.
نسیبه تنها یکی از افرادی است که در فصل گرم و همزمان با جاری‌شدن آب در رودخانه غرق شد؛ اعداد و ارقامی که همزمان با شیوع گرما و علی‌رغم هشدارها بر تعدادش افزوده می‌شود.
جدیدترین آمار پزشکی قانونی نشان می‌دهد که در دو ماهه ابتدایی سال جاری تعداد 11 مورد فوتی به دلیل غرق‌شدگی به مراکز پزشکی‌قانونی استان ارجاع شده است که نسبت به مدت مشابه سال قبل که پنج نفر بوده، افزایش داشته است.
آمار تلفات ناشی از غرق‌شدگی در دو ماهه ابتدایی سال جاری شامل 11 مرد بوده است. بیشترین آمار تلفات ناشی از غرق‌شدگی مربوط به استخرهای کشاورزی (9 نفر) بوده است. پس از آن کانال و دریا هر‌کدام یک نفر بوده است.
در این گزارش‌ها همچنین آماده است که از منظر علم پزشکی قانونی، اکثر موارد غرق‌شدگی زمانی اتفاق می‌افتد که به جای هوای حاوی اکسیژن جهت تنفس در مجاری تنفسی یک مایع جایگزین شود یا مایع به داخل ریه و حبابچه‌های هوایی راه پیدا کند. قطع تنفس و کمبود اکسیژن اصلی‌ترین علت مرگ در اثر غرق‌شدگی است.
همه عواملی که باعث غرق‌شدن می‌شود
شهزاد موحدی، رئیس هیئت نجات غریق و غواصی استان اصفهان در گفتوگو با «اصفهان‌زیبا» هم عدم آشنایی با فوت و فن شنا و نداشتن مهارت را یکی از مهم‌ترین دلایل غرق‌شدگی می‌داند و می‌گوید: «ضمن اینکه در بسیاری از مواقع دو نفر همزمان با همدیگر غرق می‌شوند، یعنی یک نفر قصد نجات‌دادن فرد در حال غرق‌شدن را دارد؛ اما متأسفانه به دلیل ناآشنا‌بودن و نداشتن مهارت لازم هر دو جان می‌بازند. یکی دیگر از دلایلی که باعث غرق‌شدگی می‌شود، داشتن بیماری‌های قلبی و تنفسی و… است.»
به گفته او، شنا‌کردن در استخر با شنا در رودخانه و دریا بسیار متفاوت است؛ استخر دارای آب راکد است؛ درحالی‌که دریا تابع حرکت امواج است و همین هم موجب ایجاد خطر می‌شود؛ به‌طوری‌که حتی شناگران حرفه‌ای نیز ممکن است با خطر مواجه شوند.
معمولا آبی که از سر می‌گذرد، باعث غرق‌شدگی افراد می‌شود. در برخی از موارد سطح آب یک متر و ده سانتی متر است؛ اما ممکن است پای فرد گیر کند و به خاطر اینکه فرد کم‌سن و سال است نمی‌تواند تشخیص بدهد که می‌تواند، پایش را روی زمین بگذارد و آب به همراه هوا وارد شش یا ریه او شده و باعث سکته ناقص آن‌ها می‌شود. ادامه‌دار‌شدن این روند باعث غرق شدگی خواهد شد.
آن‌طور که موحدی می‌گوید: «معمولا این موارد برای افراد سالخورده و بیمار و کودکان اتفاق می‌افتد. هنگام دیدن غرق‌شدگی افراد باید ناجیان غریق را صدا کنند، اما اگر این اتفاق در جایی افتاده که ناجی حضور ندارد، می‌توان یک چوب یا توپ فوتبال یا بسکتبال یا جسمی شناور برای فرد پرتاب کرد. به هیچ وجه کسانی که شنا بلد نیستند، نباید برای کمک اقدام کنند.
