به گزارش اصفهان زیبا؛ این روزها تصمیم گرفته‌ایم با عینکی دیگر سری به کانون‌ها و مجموعه‌های فرهنگی بزنیم. نه اینکه تاکنون چنین نکرده‌ایم که اصلا ماهیت این صفحه چنین بوده است؛ اما این بار می‌خواهیم در کنار تمام گفت‌وگوهایی که با مسئولان کانون‌ها و مجموعه‌های فرهنگی داشتیم، علاوه بر بیان مشکلات و سازوکارهایی که باید برای رفع آن‌ها اتخاذ شود، کمی هم از اعضای کانون‌ها بگوییم.
بعد از آشنایی با زندگی برخی از چهره‌های هنرمند، نخبگان علمی، ورزشکاران و شاغلان موفق بود که به ارتباطشان با کانون‌ها و مراکز فرهنگی پی بردیم؛ اشخاصی که نوجوانی و جوانی‌شان در تعامل با این مراکز فرهنگی گذشته و گاه موفقیت خودشان را وابسته به حضور در این مجموعه‌ها می‌دانند و برخی دیگر به فقدان رشد و شکوفایی توانایی و استعدادها در کانون‌ها منتقد هستند. به همین خاطر تصمیم گرفتیم تا این بار روایتی متفاوت از نخبگان داشته باشیم؛ گفت‌وگو با نخبگانی به‌اصطلاح فرهنگی و در دل مراکز فرهنگی.
مهندس «آینه»
هیئت‌ها و مراکز فرهنگی از آن دست مجموعه‌هایی هستند که اگر پای درددلشان بنشینی، وجه مشترک همه‌شان کمبود امکانات است؛ ابزار و وسایلی که اگر نباشد، کار مجموعه لنگ می‌شود و از طرفی هزینه‌هایش سر به آسمان هفتم می‌کشد! مشکلاتی که باعث شده یک نفر آستین‌هایش را بالا بزند و هم برای خودش کار پیدا کند و هم کارراه‌بنداز مجموعه شود؛ آقای مهدی صادقیان.
«27 ساله هستم، با مدرک کاردانی برق قدرت؛ همین.»
برگردیم به اوایل آشنایی‌تان با مجموعه آینه. چندسال گذشته است؟
حدود سال 93 بود. آن زمان دانشجو بودم و با مجموعه‌های فرهنگی هم زیاد آشنا نبودم؛ اما از طریق چندنفر از دوستان، هم‌زمان با ماه‌های اول تأسیس آینه، پایمان به مرکز باز شد.
پس از بچه‌های قدیمی و پایه‌گذار مجموعه هستید. حوزه فعالیتتان در این ده سال گذشته چطور بوده است؟
از آنجا که رشته تحصیلی من برق بود و خیلی هم علاقه داشتم که در فضای رشته خودم فعالیت کنم، همان سال‌های اول مسئول قسمت برق مجموعه شدم و به‌مرور هم شروع به کادرسازی کردیم.
یعنی عرصه بروز و ظهور علاقه و رشته تحصیلی‌تان کارکردن در مجموعه آینه شد؟
بله؛ با همان مهارت اولیه برای رفع مشکلات مجموعه شروع کردم.
چطور شد که از مسئولیت تأسیسات مجموعه به تولید محصولات رسیدید؟
زمانی که مسئولیت برق را بر عهده گرفتم، سال‌های اولیه مجموعه بود و به‌دنبال تأسیس زیرساخت‌ها بودند. بعد از اینکه با کمک بچه‌ها این زیرساخت‌های ابتدایی را فراهم کردیم، با گذشت چندسال نیازهای جدیدی مطرح شد؛ مثل زیرساخت‌های نورپردازی و وسایل ورزشی. این شد که با مدیریت وقت مجموعه صحبت کردم تا نمونه‌های جدیدش را بسازیم.
پس حمایت مدیریت موتور محرک کارتان شد؟
بله و بعد از این گفت‌وگو بود که تیمی از بچه‌های خودِ مجموعه که در زمینه برق و برنامه‌نویسی مهارت داشتند، تشکیل دادیم. اولین کارمان دستگاه ورزشی موردنیازی بود که ساخته شد و با استقبالی که کردند، یک دستگاه مجهزتر هم مجددا ساختیم که درحال حاضر هم مورداستفاده است.
بعد از «ایرهاکی» از آنجا که مجموعه بزرگ‌تر شده بود و نیازهای متفاوتی داشت، این روند سال به سال ادامه پیدا کرد و هرسال دست به ساخت محصولات جدیدتری زدیم؛ مثلا برای نورپردازی، به نورافکن‌های خارجی نیاز داشتیم؛ اما به خاطر اینکه قیمت بالایی داشت، مجبور بودیم هفتگی اجاره کنیم و این نصب و راه‌اندازی مجدد اذیت‌کننده بود. برای همین شروع به طراحی محصول کردیم و با خروجی کار تولیدشده نه‌تنها مشکل مالی مجموعه حل شد، بلکه از نمونه‌های اجاره‌ای هم بهتر بود. الان هم درحال گذراندن مراحل ثبت اختراعش هستم.
مورد بعدی هم تقریبا مربوط به 1401 است. رفقایی که در تدارکات گروه فعالیت می‌کردند، برای پذیرایی با نوشیدنی‌ها با مشکل مواجه بودند. باید یکی‌یکی لیوان‌ها پر می‌شد و درصورتی‌که مخاطب برنامه زیاد بود، صف‌های طولانی درست می‌شد.
همین شد که دستگاهی برای پرکردن هم‌زمان لیوان‌ها طراحی کردیم و در برنامه محرم همان سال هم استفاده شد. حالا هم با گذشت یک سال‌ونیم و ارتقایی که محصول داشت، در شهرهای مختلف فروش داریم، به کشور بحرین صادر کردیم و ماه گذشته هم برای چایخانه صحن کوثر امام رضا (ع) دستگاه را نصب کردیم.
با این تولیدات زمینه اشتغال چندنفر از اعضای مجموعه آینه رو فراهم کردید؟
جدای از نیروهای گروه تجاری، تقریبا دوسه نفر. بچه‌هایی که برخی‌شان محصل‌بودند یا مشغولیت دیگری هم داشتند؛ ولی به‌طور موقت همکاری می‌کردند.
قطعا کانون‌های فرهنگی زیادی با چنین نیازهایی مواجه هستند. برنامه‌ای برای همکاری و فروش محصولتان دارید؟
درحال حاضر محصولات تولیدشده برندسازی شده و به‌عنوان یک محصول تجاری در شهرهای همدان، تهران، شیراز، یزد و اصفهان درحال فروش است؛ اما اینکه به طور خاص تعاملی با هیئت‌ها داشته باشیم را دوسال پیش به‌دنبالش بودیم؛ یعنی صحبت‌هایی با سازمان تبلیغات اصفهان کردیم؛ ولی به نتیجه مطلوب نرسیدیم که این همکاری شکل بگیرد. درصورتی که مجموعه‌هاخواهان باشند،حتما درخدمتشان هستیم.
امیدواریم درسال‌های آینده جزو همان مدیرهایی باشید که زمینه پرورش توانایی‌های امثال شما را فراهم‌کردند.
