یکی از انواع گردشگریها، بازدید و زیارت از مقابر افراد سرشناس است. کسانی که یا مشهور هستند و نامی ماندگار در تاریخ دارند و یا زیارت مزار آنان همراه با بهره معنوی است.
در دوره مشروطیت، شعرا و نویسندگان اصفهانی متعددی به نگارش آثار مختلفی در زمینههای سیاسی، تاریخی، جغرافیایی، ادبی، فقهی و فلسفی پرداختند، به طوری که اصفهان را میتوان یکی از پیشتازان قلم در عصر مشروطه دانست.
«چند گرگ از عروسی مادرم ماه جان»، نمایشی از احسان جانمی، با روایتی بومی و زبانی جهانی، جنگ و صلح را در فضایی شاعرانه و گروتسک به تصویر میکشد. این نمایش تجربهای متفاوت را به تئاتر اصفهان آورده است.
ادبیات شفاهی به درازای عمر بشر قدمت داشته و پیشینهای کهنتر از ادبیات کتبی دارد. ادبیات شفاهی همان است که انسانها برای یکدیگر گفتهاند و سینهبهسینه میان نسلها منتقل شده و اکنون به دست ما رسیده است …
بیستمین روز از مهرماه، روز بزرگداشت «حافظ» عارف و شاعر بزرگ ایرانی است. به همین بهانه به بررسی تعدادی از آثار استاد رضا بدرالسما، نگارگر برجسته اصفهانی، با محوریت اشعار این شاعر خوش آوازه رفتهایم.
در ماهیت «نگارگری» رازی وجود دارد که ذات این هنر را از دنیا و هر آنچه مربوط به آن است جدا کرده و به سمت آسمانها سوق میدهد.
سید محمدحسین بهجت تبریزی متولد ۱۲۸۵ در خشگناب تبـریز، متخلص به شهریار، شاعر ایرانی بود که به زبانهای ترکی آذربایجانی و فارسی شعـر سـروده است.
روز 27 شهریور، هرساله بهعنوان روز شعر و ادب فارسی گرامی داشته میشود. این عنوان به دلیل بزرگداشت استاد سید محمدحسین بهجت متخلص به شهریار، برای این روز درنظر گرفته شده است.
با شنیدن نام شعر آیینی به یاد شاعر پرآوازه خطه کاشان، محتشم کاشانی میافتیم و قصیدهاش که شهرت جهانی به خود گرفته و پای ثابت کتیبهنگاریهای روزهای عزای اباعبدالله(ع) است …
در تقویم جمهوری اسلامی ایران، روز اول محرم به نام روز شعر و ادبیات آیینی و روز بزرگداشت محتشم کاشانی نامگذاری شده است.
«داستان نخستین آشنایی من با خیام هرگز از خاطرم نمیرود. اول باری که با این پیر سپیدموی دیرینهروز آشنا شدم سیزدهساله بودم. درست یادم نیست که آن نسخه چاپی پاره پرغلط و بازاری رباعیاتش را کدام یک از یاران مدرسه به من داده بود اما یادم هست که با وجود سختگیری و دقتی که پدرم در کار تربیت و تهذیب من داشت، نتوانست از ورود این کتاب (که آن را سراسر کفر و شک و الحاد میدانست)به خانه ما (که آن روز جز بانگ نماز و ذکر قرآن در آن هیچ نبود) جلو بگیرد و مرا از داشتن و خواندن آن منع کند.»این مقدمه یادداشتی است که عبدالحسین زرینکوب نامدار و پرفرهنگ ایرانمان درباره خیام نیشابوری یا به قول خودش «پیر سپیدموی دیرینهروز» یا «پیر نومید بیباک» مینویسد.
سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی در 8 اردیبهشت سال 1300 ش چشم به جهان گشود. سیمین نه به معنا و مفهوم کلیشهای امروزه، بلکه به معنای خود کلمه در خانوادهای ادبدوست و ادبپرور و مرفه میزیست.پدرش پزشکی حاذق و مشهور، مادرش نیز نقاش بود. از همان بدو زندگی با ادبیات فارسی درآمیخته شد.