به گزارش اصفهان زیبا؛ «زمانی که نادرشاه از جنگ هندوستان برمی‌گشت، به‌دلیل اینکه احساس خطر می‌کرد و می‌خواست قوم بختیاری کنار هم نباشند، هر کدام از آن‌ها را در شهرهای مختلف اسکان داد و شیرانی‌ها در این محله سکنا گزیدند و پاچنار شد محله اجدادی ما»؛ این‌ها گزیده‌ای از سخنان مصطفی شیرانی، پیرمرد هشتادساله محله پاچنار است. او که نیاکانش نیز در این محله زندگی می‌کردند، هنوز که هنوز است دل در گرو این محله دارد و دل‌بستگی خاصی به آن نشان می‌دهد.
جوی خشکیده و فضای دل‌نشین محله پاچنار آن‌قدر جذابیت دارد که هم‌محلی‌ها در کنار آن جمع شوند و با یکدیگر درددل کنند. شیرانی، یکی از معتمدان و قدیمی‌های محله که بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی است، در کنار این جوی روی صندلی نشسته است. او ما را می‌برد به گذشته‌هایی دور؛ آنجا که محله پاچنار باصفاتر بوده است: «نیاکان من در این محله زندگی می‌کردند. جدم و پدر و مادرم به این محله علقه‌ای خاص داشتند؛ تا آنجا که من نیز از شهروندان این محله شدم.
در قدیم اینجا اغلب مردان شغل کشاورزی داشتند و مادی این محله به نام “مادی بیدآباد” همیشه پر آب بود. اغلب مردم به دلیل صفای این مادی از محله‌های دیگر به اینجا می‌آمدند.»پاچنار که یکی از محله‌های قدیمی منطقه یک اصفهان است، قدمتی دیرینه دارد. یک خانه قدیمی از زمان پهلوی نیز در این محله وجود دارد. شیرانی می‌گوید: «در گذشته خیابان بیدآبادی وجود نداشت و تنها یک کوچه بود؛ اما بعدها به نام محله پاچنار بیدآباد و محله لرها نام‌گذاری شد. در گذشته مسجد قدیمی طاق و چشمه‌ای و حمامی قدیمی نیز در این محله وجود داشت. حمام محله در سال 1350 بازسازی شد. این حمام 15 سال است که فعال نیست و قرار است شهرداری با مالک آن صحبت کند تا کاربری آن را تغییر دهند.»
کاهش بار ترافیکی مسجد سید با تعریض خیابان
وجود جوی‌های روان سبب آبادی محله بود؛ این نکته‌ای است که شیرانی به آن اذعان دارد و در این خصوص تصریح می‌کند: «از اینجا تا ناژوان باغ بود و جوی آب که به‌دنبال آن آبادانی محله رقم می‌خورد. این جوی‌ها در محله‌ها بسیار وسیع بود.» به نظر می‌رسد نام خانوادگی همه افراد این محل شیرانی باشد؛ چون با هرکسی که صحبت می‌کنی خود را شیرانی معرفی می‌کند. حالا معتمد محل در این باره می‌گوید: «اکثریت افراد این محل لر و شیرانی هستند؛ اما برخی از آن‌ها چندسالی است که از این محله رفته‌اند. برخی از زنان این محله در گذشته قالی‌بافی می‌کردند. برخی از خانواده‌ها هم باغ و دام داشتند و شیرهای دام را می‌فروختند. شاید به این دلیل است که نام خانوادگی آن‌ها شیرانی شده است.» شیرانی اما حالا گله دارد از شهرداری که پس از نیم‌قرن هنوز نتوانسته است برای کاهش بار ترافیکی مسجد سید به این سمت یک خیابان احداث کند.
او در این خصوص بیان می‌کند: «یادم هست هشت‌ساله بودم که شهرداری در این محله یک پرچم نصب کرد و قرار شد اینجا خیابان شود؛ اما هنوز شهرداری به قول خود عمل نکرده است. قرار بود یک خیابان از مسجد سید به سمت خیابان فروغی احداث کنند؛ چون تمام بار ترافیکی خیابان کاشانی، جامی و مسجد سید بر دوش این محله است. اگر این خیابان را تعریض کنند، از بار ترافیکی مسجد سید کاسته می‌شود. شهرداری چند سال است وعده می‌دهد؛ اما عمل نمی‌کند. 20سال پیش قرار بود این خیابان را تعریض کنند؛ اما تاکنون هیچ اقدامی در این زمینه صورت نگرفته است. انگار شهرداری نمی‌خواهد برای این محله کاری انجام دهد. خیابان زاهد هم باید به خیابان علاقه‌مندان وصل شود که این‌گونه نشده است. محله الیادران در منطقه یک خارج از اصفهان بود؛ اما هم‌اکنون آباد شده است؛ اما ازاینجا تا میدان امام حسین(ع) 10 دقیقه راه است. اینجا محله مرکزی شهر اصفهان است. آیا رواست که این‌گونه باشد؟ اینجا ازلحاظ بهداشت محیطی هم وضعیت مساعدی ندارد و شهرداری باید موضوعات شهروندی را به شهروندان آموزش دهد تا این محله ازلحاظ بهداشتی کیفیت مطلوبی پیدا کند.»
