ایجاد مدرسه و پدیده آموزش سابقهای کهن در کشور ایران داشته است؛ از دانشگاه جندیشاپور در دوران پیش از اسلام گرفته تا مدارس علمیه و مدارس نوین که هر یک به نحوی پرچمدار این مهم در کشور ما بودهاند.
نظام آموزش و پرورش، یکی از مهمترین مؤلفههای توسعه به حساب میآید؛ به همین دلیل در طرحهای جامع و تفصیلی که برای شهرها تدوین میشود، برای آموزش و پرورش سرانه اختصاص میدهند.
یکی از مهمترین راههای شناخت مردمان یکخطه، نگاه به بروز سبک زندگی آنها در جلوههای هنری و آیینی است.
در طول تاریخ بشر، تجارت، زیارت، سیاحت و جستوجو برای معیشت بهتر، همواره از اصلیترین دلایل سفر انسانها بوده است. لزوم وجود مأمن و سرپناهی برای استراحت و اقامت مسافران در طول این مسیر سبب شده مکانهایی با معماری و سبکهای متفاوت در طول دوران مختلف بهوجود آید.
در پس هر نام و نشان این مرزوبوم، داستانها و تاریخی کهن قرار گرفته است و نام شهر، کوی، محله و برزنها نیز از این قاعده مستثنا نیست.
یکی از خصوصیات توسعه و گسترش شهرها و محلهها در طول تاریخ، خاصیت زایش و استقلال محلههای جدیدتر از دل محلههای مادر است.
محلههای متعدد و متنوع شهر اصفهان در طی سدههای متوالی با هویتهای منحصربهفرد به زیست و تکامل خود ادامه دادهاند و هر یک روایتگر گوشهای از تاریخ پرفرازونشیب این سرزمین کهن هستند.
نزدیک به یکصد سال از ورود صنعت برق به شهر اصفهان میگذرد و در طی این سالها توسعه این صنعت با فرازوفرود بسیاری همراه بوده است …
هر شهر و محله دارای نمادهایی بوده که معرف این مکانها در بین عموم جامعه است. یکی از محلههای شهر اصفهان با نمادهای متنوع و گوناگون، محله رهنان است.
با روی کار آمدن حکومت صفویه و انتقال پایتخت از قزوین به اصفهان بیشترین عملیات شهرسازی و گسترش پایتخت به سمت جنوب شهر متمرکز شد.
یکی از کهنترین و پرشمارترین نامها در میان آبادیهای سراسر ایرانزمین، نام دستگرد (دستجرد) است.
چهارباغ عباسی یکی از خیابانها و مناطق شهر اصفهان است که به مدت بیش از چهار قرن نقش محوری در ساختار و اعتبار و شهرت این شهر داشته است.