به گزارش اصفهان زیبا؛ وانتی هرچند روز یک‌بار به کوچه‌پس‌کوچه‌های شهر من سرک می‌کشد و با بلندگوی آهنین خود فریاد می‌کشد که «انار، انار؛ مشتری انار، سیب بیار، انار ببر! انار یاقوتی شهرضا.»
این صدا، صدایی آشنا دست کم برای من در همین یکی‌دودهه قبل است. آن روزها انار شهرضا می‌آوردند و با سیب سمیرم عوض می‌کردند. قیمت سیب و انار هم تفاوت چندانی نداشت؛ اما سال‌هایی هم بود که دو سبد سیب می‌شد یک سبد انار و یا برعکس، دو سبد انار می‌شد یک سبد سیب! و این موضوع به بازار و ترسالی و خشک‌سالی و سایر موارد بستگی داشت.
این سال‌ها اما انار و سیب قیمت‌دارتر شده‌اند و هرچند هم‌راستای تورم سرسام‌آور قد نکشیده‌اند؛ اما همچنان بر مدار شهرت و نام شهر و دیارشان شناخته می‌شوند. جالب اینکه شهرضا و سمیرم در هم‌جواری هم هستند. یکی با انار کویری و گرمسیری و دیگری با سیب و به و گردوی سردسیری؛ و این همه از زیبایی‌های خلقت و آفرینش هستی‌بخش معبود لایزال است.جالب‌تر اما این است که بدانید سیب و انار در میان میوه‌های خوشمزه و پرخاصیت برای تن و بدن، یک خاصیت و ویژگی ممتاز دیگر و اندکی ماورایی دارند و آن چیزی نیست جز کاستن از وسواس.
انار در رتبه اول رفع و کم‌کردن این عارضه در بین افراد مبتلا جای دارد و سیب که نشان سلامت نهادهای ایرانی و جهانی است در جایگاه دوم. وسواس پدیده ناچیزی نیست و کسی که گرفتارش است، خود و اطرافیانش در آزارند و اذیت می‌شوند. خوردن انار و سیب راهکاری است که در طب دینی و ایرانی جایگاه دارد و در آموزه‌های اسلامی ،به‌ویژه در روز جمعه به آن اشاره شده است.
بگذریم از این و برسیم به آنکه خوردن انار بر عکس تاحدودی سخت و با ریخت‌وپاش همراه است و خوردن سیب فقط شستن و گاز زدن می‌طلبد!
این دو میوه بهشتی هر دو در پاییز می‌رسند؛ اما سیب تا مدت‌ها در سردخانه می‌ماند و انار درنهایت تا شب یلدا و کمی بیشتر نمی‌ماند.
آب است که سیب و انار را باکیفیت‌تر و آبدارتر می‌کند؛ اما سرمای زیاد سیب را سر حال می‌آورد و انار را یخ زده و خراب می‌کند.
آب سیب و آب انار هر دو خوش‌مزه‌اند و پرخاصیت؛ اما سیب است که چای و پوره و رب و سرکه و کمپوت دارد و انار از این همه یکی‌دو موردش را ندارد.
سرجمع اینکه، باغ‌های سیب و انار وقتی که برسند و چیده شوند دیگر دیدنی نیستند و در عوض محصولات همین باغات که وارد بازار تره‌بار می‌شوند، خوردنی و خوشمزه می‌شوند.
بسیار زیبا 😍👌