برخی میگویند، قرار است آب عمان به اصفهان منتقل و مشکلات کمآبی این استان حل شود؛ اما به صراحت می گویم، این طرح به غیر از صنعت به هیچ درد دیگری نمیخورد و نمیتواند مشکل کمبود آب اصفهان را حل کند. نباید مردم را اینگونه فریب داد!
با اجرای طرح بن-بروجن، حق مردم اصفهان تضییع شده است؛ این درحالی است که دو پروژه مهم آبرسانی به اصفهان، یعنی کوهرنگ 3 و بهشتآباد، سالهاست که عملیاتی نشدهاند.
با وارد مدار شدن طرح بن-بروجن میزان برداشت آب از رودخانه زاینده رود در شرایط فعلی بالغ بر 300 میلیون متر مکعب در سال و حدود 195 میلیون بیشتر از سهم آن استان از زاینده رود خواهد بود که لازم است وزارت نیرو منابع آب جایگزین یا خسارت لازم را پرداخت کند.
در آستانه افتتاح و بهرهبرداری رسمی از طرح آبرسانی بن-بروجن خبری از قول مدیر محترم حوضه آبریز زایندهرود مبنی بر تأیید این طرح و به اعتقاد او، عدمبارگذاری جدید روی رودخانه زایندهرود منتشر شد که لازم است در این خصوص نکتههایی ارائه شود.
وزیر نیرو و برخی در معرفی پروژه انتقال آب دریای عمان به اصفهان با عنوان تأمین آب شرب اصفهان آن را مطرح کردند؛ اما این پروژه مشکل آب شرب و مشکل آب کشاورزی اصفهان را رفع نمیکند.
اتفاقی که نباید میافتاد، بالاخره افتاد و رئیسجمهور پنجشنبه گذشته با افتتاح طرح انتقال آب بن-بروجن، آب پاکی را روی دست اصفهانیهایی ریخت که مدتها خواهان توقف این پروژه و عدم اجراییشدن آن بودند و هر بار نیز با شیوههای مختلف، اعتراض خود را به آن نشان دادند.
روزهای گذشته آلودگی شدید، کلانشهر اصفهان و سایر شهرستانهای دیگر را دربرگرفت و نهتنها منجر به تعطیلی سهروزه مدارس شد بلکه میزان مراجعه بیماران قلبی و ریوی به بیمارستانها را نیز تا 17 درصد افزایش داد.
بسیاری معتقد هستند اجرای طرح انتقال آب بن به بروجن یک تخلف آبی بهشمار میرود؛ چراکه ازنظر آنها اجرای آن خلاف مصوبات 9مادهای است و همچنین طبق مصوبات شورای عالی آب، از سال ۱۳۹۲ هرگونه بارگذاری جدید بر حوضه زایندهرود ممنوع است.
آلودگی شدید آن هم در نیمههای پاییز، اما بیم مازوتسوزی را دوباره به دل اصفهانی ها انداخته است؛ ترس از اینکه دوباره و به روال سال قبل، مشعلهای مازوت روشن شوند و دودشان اصفهانیها را ببلعد.
خبرها حاکی از این است که طرح جنجالی بن-بروجن، علیرغم مخالفتها و اعتراضات بسیار اصفهانیها بهزودی به افتتاح خواهد رسید؛ طرحی که بارها حاشیهساز شده و اصفهانیها را به اعتراض و تجمع در خیابانهای شهر واداشته است.
نرخ فرونشست در سالهای 1400 تا 1401 در مناطق شمالی اصفهان 156 میلیمتر اعلامشده که تقریبا 40برابر نرخ جهانی است؛ اعداد و ارقامی که نشاندهنده وضعیت بحرانی فرونشست در اصفهان است و اگر برای کنترل آن فکری نشود، ممکن است سازههای مسکونی آسیب ببینند.
شهر اصفهان پرریسکترین شهر کشور ازنظر فرونشست زمین است و اگر اقدام بهموقع صورت نگیرد، حتی اگر سالیان بعد 10 برابر شرایط کنونی کار کنیم، دیگر دیر خواهد بود.