بایگانی برچسب شهادت
بررسی حماسه پیادهروی زیارت اربعین و کارکردهای فرهنگیاجتماعی آن
بزرگترین گردهمایی معنوی قرن
سفر با انگیزه مذهبی، احتمالا از قدیمیترین و رایجترین نوع سفر در تاریخ بشر بوده و قدمت آن بهاندازه عمر ادیان است. این نوع سفر پدیدهای جهانی است …
واکاوی حرکتی مشکوک پیش از ترور هنیه در تهران
رژیم صهیونیستی بهتازگی در حرکتی تروریستی و جنایتکارانه، اسماعیل هنیه، رئیسدفتر سیاسی جنبش حماس را در تهران به شهادت رساند …
مراقبات روایت
بعد از شهادت حاجقاسم و تا پیش از سقوط هواپیمای اوکراینی برای من خیلی سؤال بود که چه اتفاقی افتاده که خدا در باز کرده است و همه را بدون غربال دارد راه میدهد.
آیندهفروشی نکردن
مسائلی که امروز با آنها سروکله میزنیم، حاصل تصمیمهای امروز نیست؛حاصل تصمیمهای گذشته ماست که شاید در لحظه تصمیمگیری برای آنها کفوسوت هم زدهایم.
معنابخشیدن به امر اداره
تصور شایعی که در اذهان خیلی از مردم شکل گرفته، این است که مدیران ردههای میانی کشور، یکسری “خرفت بیچشمورو هستند” که در کار اداره کشور، انسانهایی درمانده و در پیشبرد منافع شخصیشان، حریص و طمعکارند.
نگاهی اجمالی به سرگذشت میثم تمار به مناسبت ایام شهادت ایشان
میثم؛ مدافع ایرانی حریم اهلالبیت
حضور برخی از ایرانیان همچون سلمان فارسی در مدینه در زمان حیات پیامبر اکرم (ص) زمینه را برای آشنایی بیشتر آنان با اسلام فراهم کرد.
نسبت شخصیت با کارآمدی
غالباً اینطور تصور میشود که آنچه اداره امور را بسامان میکند، تکنیکهای مدیریتی است؛ مثلاً اگر برویم و از یک دانشگاه درجهاول، علم مدیریت، یک مدیر بیاوریم و رئیسجمهورش کنیم، کشور گلستان میشود.
فهم ملکوت انقلاب اسلامی
در شهادت آقای رئیسی چه چیز وجود دارد که این همه برکت در بر داشت؟ خداوند متعال به واسطه هر شهید یک حرفی را به میان مردم میآورد و همه شهادتها بر اساس یک سنت الهی پیش میآید.
تقدم نظام حبی و ولایی بر نظام اداری
چرا باید شخصیت آقای رئیسی را روایت کنیم؟ نظام جهان نظام مبتنی بر اجمال و تفصیل است. خود عالم تفصیل یک اجمال است. بزرگان ما میگویند، خداوند برای معرفی خودش عالم را خلق کرده است.
تجربه دوازدهساله
چه اتفاقهایی در این سه سال رخ داده که به ما انگیزه میدهد اگر قرار است کسی روی کار بیاید حتما باید ادامهدهنده این راه باشد و ارتقادهنده؟
حاجآقا! هارداسان؟!
حاجآقا!هارداسان؟! من از هجوم ابرهای سیلآسا باید میفهمیدم! ناباورانه قلم در دست میگیرم؛ اما واژهها هم بغض کردهاند و نوشته نمیشوند.
سنجاقشده به جنگلهای ورزقان
پتو را میکشم روی سرم و میگذارم اشکها راحت قُل بخورند توی کاسه چشمانم. مثل تمام آن شبهای ۱۴ خرداد که بابا یک مینیبوس کرایه میکرد و میرفت تهران.
آرشیو کامل روزنامه
