ریشه تاریخی بسیج مردم، به صدر اسلام و زمانی بازمیگردد که پیامبر اعظم(ص) مردم را از زن و مرد و پیر و جوان برای تبلیغ دین و آمادگی در برابر تجاوز قدرتهای وقت فراخواند.
مجموعههای فرهنگی همچون سایر نهادهای دیگر درکنار تأثیرات مثبت اجتماعی همواره با مشکلات کوچک و بزرگی دست و پنجه نرم کردهاند. البته قسمتی از این مشکلات نیز متوجه گردانندگان و متولیان این مجموعههاست.
آنچه سبب نخستین گامهای ما برای کنشگری در این فضا بود، در کنار وضعیت ناگوار مردم غزه، مشاهده اعتراضات مردمی در کشورهای دیگر، حتی کشورهای اروپایی و آمریکایی بود.
همه ما با شنیدن آوای جنگ به یاد تفنگ، خمپاره، حمله و هجوم و مفاهیمی چنین سخت و سرد میافتیم؛ اما جنگ تنها به این میدان عینی و ملموس محدود نمیشود.
سیوپنجمین جشنواره بینالمللی فیلم کودک و نوجوان هم به اتمام میرسد؛ جشنوارهای که مسئولان اجرایی آن از ماهها پیش بهدنبال طرح و برنامههایی برای حضور پویا و فعال کودکان و نوجوانان در سالنهای سینما بودند.
اولین و مهمترین مؤسسه فرهنگی قرآنی ویژه نابینایان در سطح کشور که فقط در رابطه با قرآن و دین و چاپ کتابهای مذهبی به خط بریل کار کند، مؤسسه فرهنگیقرآنی روشندلان در اصفهان است.
هر گروه سنی بنا به شرایط خود، جایگاه مهمی برای توجه و آموزش دارد. اما در این بین، باید برای گروه سنی کودکان توجه خاصی قائل بود؛ زیرا کودکان در بهترین، مناسبترین و آمادهترین زمان برای دریافت اطلاعات و مفاهیم هستند.
در عصر پیشرفت و تکنولوژی همه اقشار و اصناف و ردههای سنی در میدان تأثیرگذاری و تأثیرپذیری ایفای نقش میکنند. گاهی در مقام گروه تأثیرگذار، عامل و فاعل میشوند و گاهی در جایگاه تأثیرپذیر، مخاطب و گروه هدف تلقی میشوند.
روزگاری جنگ فقط در جبههها معنا پیدا میکرد؛ آنجا که توپ بود و تفنگ، آتش و خمپاره. رزمنده کسی بود که با سلاح به جنگ دشمنی میرفت که او را میدید و درد ترکشش را با گوشت و پوست و استخوانش لمس میکرد؛ اما امروز دنیای جنگها و نبردها تغییر کرده است.
الان دقیقا یادم نیست چه شد که ناظم مدرسهمان، آن کتابچه را به من داد؛ شاید چون میدانست خوره کتابم. کلاس پنجم بودم و آن کتابچه در میان کتابهای دفتر بسیج مدرسهمان بود؛ یک کتابچه با جلد آبی و نوشته سبز: به رنگ زندگی.
گروه «فرهنگیهنری رهوا» یکی از معدود مؤسسههای هنری اصفهان است که از 1388 تاکنون آستین همت را بالا زده و مشغول فعالیت درزمینه ساخت مستندهای دفاعمقدس شده است.
از هر کوی و برزن شهر که میگذریم، اگر بر درودیوار نظاره کنیم، محال است از خیابانی عبور کنیم و عبارت «وقف…» از نظرمان نگذرد. وقف، سنت حسنهای است که یادِ انسان را حتی بعد از مرگ نیز زنده نگه میدارد. وقف انسان را به دریایی بدل میکند که هزاران رود از آن میجوشد.