از قدیم مساجد به همراه محلههایشان شناخته میشدند؛ مثلا میگفتند مسجد محله فلان، بچههایش اینطور هستند …
در دهه50 با تدوین و اجرای «برنامه جامع شهر اصفهان» شهرداری بیشازپیش در مرکز تحولات شهری قرار گرفت.
شهریور سال 1030 هجری قمری؛ اصفهان در تب و تاب است. از دردی میسوزد که غوغایش جهانی را بیتاب میکند.
گردش و رفتوآمد امرا و درباریان و شاهزادگان سلطنتی عهد صفوی در چهارباغ، بیشتر به صورت سواره انجام میشده است.
چهارباغ اصفهان تا همین چند دهه پیش پررونقترین خیابان شهر بود؛ نه محلی برای گذر که محلی برای ماندن و دیدارها. هر قشری از جامعه پاتوقهای خودش را در چهارباغ داشت. اهالی فرهنگ و هنر هم پاتوقهای روشنفکرانه خودشان را در چهارباغ برپا میکردند.
در طرحهای جامع و تفصیلی شهر، باتوجهبه ظرفیتهای هر محله و منطقه، نوعی از شهرسازی، معماری و دستورالعملهای ساختوساز و صدور پروانه به اجرا درمیآید.
آمادگاه داستانهای تاریخی بسیاری برای روایت دارد. از مهمانهای خارجی که به هتل عباسی رفتهاند و بعضاسیاستمدارانی بنام بودند تا همین مجموعه فرهنگیتجاری که بزرگان بسیاری برای یافتن کتاب به آن سرزدهاند.
چهارباغ عباسی یکی از خیابانها و مناطق شهر اصفهان است که به مدت بیش از چهار قرن نقش محوری در ساختار و اعتبار و شهرت این شهر داشته است.
مهندس حجازی به روزی فکر میکرد که با چمدانی در دست و هزاران آرزو در سر با اتوبوس رحیم پاشنهطلا به اصفهان آمد. به روزی که نخستوزیر، نخستین شیر فشاری را در میدان نقش جهان افتتاح کرد. به روزی که همراه با اکبرآقا قرارداد اجارهخانه قدیمی چهارباغ را امضا کرد …
محله و خیابان چهارباغ بالا یکی از مناطق شهر اصفهان است که در طول چهار قرن، تاریخی پرفرازونشیب و بسیار متفاوتی را پیموده است.
خیابان ابوذر رهنان حدفاصل میدان امامحسین(ع) و خیابان هاشمینژاد به طول ۶۷۰ متر، خیابانی است که بیشترین تجمع و ترافیک شهر رهنان را به خود اختصاص داده است.
آیتالله محمدرضا خراسانی، بنیانگذار جریانی اصیل در حوزه علمیه اصفهان در دوره پهلوی دوم بود. او با مرام خاص خود توانست شاگردان فراوانی را تربیت کند، شاگردانی که در عرصههای گوناگون زبانزد بودند.