به گزارش اصفهان زیبا؛ داستان غدیر از آن دست رخدادهایی است که با گذشت بیش از 1400 سال، روزبه‌روز پررنگ‌تر و در اذهان مردم بیشتر متجلی می‌شود.
غدیر از آن دست مناسبت‌هایی است که هرسال که از آن می‌گذرد، شاهد درخشش بیشترش هستیم؛ خیابان‌هایی که آذین‌بندی می‌شود، خانه‌هایی که نونوار می‌شود، جشن‌های کوچک و بزرگی که هر یک به‌نوعی قصد گرامیداشت آن را دارند.
در میان کلان‌جشن‌هایی که در هفته گذشته برپا شد، برخی جشن‌های کوچک و جمع‌وجور دوستانه و خانوادگی هم به چشم می‌خورد؛ گروه‌هایی که فارغ از بزرگی و کوچکی‌شان، اصل و اساس حضورشان ماندن پای بیعت غدیر بود. گروه «بی‌نهایت علی» حاصل رفاقت جمعی دخترانه است که عشق و ارادتشان به امیرالمؤمنین آن‌ها را پای‌کار غدیر آورده و حالا دوسالی است که به‌اندازه وسعشان جشن غدیر را برپا می‌کنند. مریم کرباسی‌زاده از شکل‌گیری گروه جمع‌وجورشان می‌گوید: «من و جمعی از دوستانم، بچه‌هایی که با برخی‌شان از دبستان آشنا شده بودم و با بعضی در دانشگاه، دنبال این بودیم که در حد توانمان یک جشن متفاوتی برگزاری کنیم؛ به همین خاطر سال گذشته برای اولین بار دور هم جمع شدیم و اسم جمعمان را گذاشتیم “بی‌نهایت علی(ع)”.» او می‌گوید: «بنای کارمان این شد که علاوه بر سخنرانی و مولودی‌خوانی‌های مرسوم در جشن‌ها، یک برنامه مهارتی و عملی هم برای مهمان‌هایمان داشته باشیم؛ به این خاطر که مخاطب برنامه ما دختران جوان و نوجوانی هستند و جای خالی جشن‌های مخصوص به خودشان احساس می‌شد.»
*کارگاه‌های مهارتی در مهمانی غدیر
کرباسی‌زاده از کارگاه‌های مهارتی‌شان می‌گوید؛ از کتیبه‌بافی، مکرومه‌بافی، گل‌دوزی و کاشی‌کاری؛ مهارت‌هایی که نه‌تنها می‌تواند باعث جذابیت جشن و لذت‌بردن از آن شود؛ بلکه گاهی جرقه‌ای است که استعداد و علاقه مخاطب را بیدار می‌کند. او معتقد است: «برای ما مهم‌ترین موضوع، جمع‌شدن زیر پرچم ولایت امیرالمؤمنین و گام‌برداشتن در راهشان بود که امیدواریم توفیقش مستدام باشد.»
